اولین تجربه وبلاگی من و رضا جونی

سلام عزیزم برای تو می نویسم که زیباترین دلیلی برای بودن من و بابایی. عزیزم چند روز پیش(٢٦/٢/٩٠) من به کمک خانم مرتضویان با نی نی وبلاگ آشنا شدم و اون رو برای تو که تمام زندگی و رویای منی درست کردیم امیدوارم که تو هم ازش لذت ببری.

عسلم امروز تو دو سال دو ماه و بیست و سه روزه که کنار ما هستی.

نوشتن با تو واقعا کار سختیه الان هم اومدی روی صندلی کنار من و تند تند می گی

 "بوس، بوس، بوس"

و یک دست کامل بوسم کردی

و رفتی سراغ موس و حال مامانت رو گرفتی، با چنگ ودندون داری یک بلایی سرم در میاری تا از نوشتن دست بردارم و برات دوباره "تیتیش" (کشمش)، بیارم.